حقایقی دربارۀ شوگرگلایدرها

شوگرگلایدرها در طول سال ها محبوبیت بیشتری پیدا کرده اند و بنابراین ما بیش از هر زمان دیگری در مورد این کیسه داران کوچک دوست داشتنی می دانیم. Petaurus breviceps نام لاتین شوگر گلایدر است که به معنای "رقصنده بر روی طناب با سر کوچک " است.

طول عمر
شوگر گلایدرها اگر به عنوان حیوان خانگی نگه داشته شوند 12 تا 15 سال عمر می کنند؛ بنابراین در زمرۀ حیوانات خانگی با عمر طولانی محسوب می شوند.

سایز
بدن شوگرگلایدرها در حدود 12 تا 16 سانتیمتر و دُم آنها – که به عنوان سکان برای آنها عمل می کند – نیز تقریباً 12-13 سانتیمتر دیگر به اندازۀ آنها اضافه می کند. وزن آنها نیز چیزی در حدود 100 تا 160 گرم است. 

زادگاه 
شوگرگلایدرهای معمولاً حیوانات بومیِ استرالیا (بخش شرقی استرالیا)، گینه نو، تاسمانی و جزایر اطراف و بخش‌هایی از اندونزی هستند. آنها در جنگل های بارانی یافت می شوند که از درختی به درخت دیگر سر می زنند و خانه های خود را در سوراخ درختان می سازند. آنها به ندرت بر روی زمین دیده می شوند.

آناتومی بدن
شوگرگلایدرها در دستۀ حیوانات کیسه‌دار هستند و این بدین معنی است که بچه‌ها بسیار نابالغ به دنیا می‌آیند و به مدت 60 تا 70 روز در یک کیسه توی شکم مادر رشد می‌کنند (مانند کانگورو یا اپوسوم). شوگرگلایدرها یک غشای خزدار نازک دارند که از مچ دست تا مچ پا امتداد می‌یابد (غشای آن پاتاگیوم نامیده می‌شود) و به آنها اجازه می‌دهد تا 45 متر در هوا جهش داشته باشند. 

چشمان درشت مشخصۀ این کیسه‌داران کوچک است که به آن‌ها کمک می‌کند در حین جهش و فرود آمدن، محل پرتاب و فرود را خوب ببینند. همچنین از آنجاییکه آنها حیواناتی شب زی هستند و در شب شکار می کنند به آنها در یافتن غذا کمک می کند. هر دو جنس همچنین دارای غدد بویایی مختلف، دندان های تیز و بافت خز بسیار نرم هستند.

خلق و خو و رفتار
شوگرگلایدرها حیواناتی اجتماعی هستند و نیاز به همراهی دارند و همین باعث می شود که آنها به خوبی با صاحبان خود ارتباط برقرار کنند (مخصوصاً اگر از کیسه چسباننده استفاده می کنید) اما حتی اگر بتوانید توجه زیادی را به آنها داشته باشید و زمان لازم را با گلایدر خود بگذرانید، نگه داشتن یک گلایدر به تنهایی ایده آل نیست. شوگرگلایدرها زبان مخصوص به خود را دارند و در کلونی هایی با حداکثر 30 گلایدر در طبیعت زندگی می کنند. قرار دادن گلایدر به تنهایی می تواند منجر به مشکلات رفتاری، ذهنی، عاطفی و حتی جسمی برای حیوان خانگی شما شود.

رژیم غذایی 
در طبیعت، شوگرگلایدرها بسته به فصل، غذاهای متنوعی می خورند. آنها همه چیزخوار هستند و به عنوان حیوانات خانگی اغلب با رژیم های غذایی خاصی که توسط کارشناسان و باغ وحش ها توصیه می شود تغذیه می شوند. 
می توانید با غذای کودک، عسل، میوه ها، ویتامین ها، اقلام تازه مانند میوه، سبزیجات و حشرات برای آنها پلت درست کنید. رژیم های حشره خوار فرموله شده و از پیش بسته بندی شده برای شوگرگلایدرها در فروشگاه های حیوانات خانگی وجود دارد و در باغ وحش ها برای تامین غذای گروه های شوگرگلایدر استفاده می شود. نیازهای شوگرگلایدرها با آموزش های بیشتر در مورد آنها تدریجاً تغییر کرده است. 

وضعیت سلامت 
شوگرگلایدرها، مانند سایر حیوانات خانگی عجیب یا اگزوتیک، بیماری های زیادی دارند که می تواند آنها را تحت تأثیر قرار دهد. بیماری متابولیک استخوان به دلیل تغذیه نامناسب، صدمات ناشی از گیر افتادن و سر خوردن، اسهال ناشی از خوردن بیش از حد میوه، بیماری های دندانی و انگل ها معمولاً در شوگرگلایدرهای خانگی دیده می شود.

مترجم: ندا ترابی نیا